Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

από Αφγανιστάν για Ελλάδα μέσω Δουβλίνου

Περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι ως τώρα, έχοντας ξεκινήσει ένα περιπετειώδες ταξίδι από χώρες όπως το Αφγανιστάν, Πακιστάν, Μπαγκλαντές και αφού πέρασαν μέσα από μία συμφωνία που έχει επισυναφθεί μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, στάθμευσαν δια παντός στην Ελλάδα.

Χωρίς να τους έχω ρωτήσει ποτέ φαντάζομαι ότι δεν ήταν η Ελλάδα η χώρα που αποτελούσε τον αρχικό τους προορισμό ούτε και ήταν το όνειρό τους να παρακαλάνε στα φανάρια για ένα ευρώ το οποίο πάει υπέρ των συμμοριών που τους εκμεταλλεύονται με πρώτη και καλύτερη συμμορία την ίδια την εκάστοτε κυβέρνηση που τσεπώνει την επιδότηση της €υρωπαϊκής €νωσης για κάθε έναν μετανάστη που εισέρχεται στην Ελλάδα. Θα πρέπει να διακατέχεται από ψυχοπαθολογικό μαζοχισμό κάποιος, έστω και διωκόμενος πρόσφυγας, για να διαλέξει την Ελλάδα ως εργασιακό του προορισμό.


Αυτό άλλωστε συμπεραίνεται και από τον

συνωστισμό μεταναστών που παρατηρείται στα λιμάνια της χώρας στα οποία γίνεται απόπλους για Ιταλία και οι μετανάστες μπαίνουν κρυφά σε φορτηγά κάνουν χρήση της διεθνούς αυτής γραμμής. Συμπεραίνεται επίσης από ειδήσεις που ακούμε κατά καιρούς ότι συνελήφθησαν μετανάστες με πλαστά έγγραφα στο τάδε ελληνικό αεροδρόμιο οι οποίοι προσπάθησαν με αυτό τον τρόπο να εξέλθουν παράνομα - όπως χαρακτηρίζεται η απόπειρά τους - από τη χώρα.

Το 2003 λοιπόν υπογράφεται η συμφωνία «Δουβλίνο 2» (Κανονοσμός 343/2003 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 18 Φεβρουαρίου 2003), http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2003:050:0001:0010:EL:PDF μιά συμφωνία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των χωρών κυρίως της κεντρικής Ευρώπης όπου φωτογραφίζεται – χωρίς να αναφέρεται ρητά – η Ελλάδα ως η χώρα η οποία θα λειτουργεί ως δίχτυ προσφύγων που προέρχονται από χειμαζόμενες χώρες όπως οι προαναφερόμενες με την υποχρέωση μην τυχόν και τους αφήσει να φύγουν απ’εδώ.

Συγκεκριμένα η συμφωνία αναφέρει ότι η πρώτη χώρα στην οποία θα εισέλθει ένας πρόσφυγας, έχει την υποχρέωση να τον κρατήσει και να μην τον αφήσει να φύγει προς άλλη χώρα της Ευρώπης.  Είναι αυτονόητο ότι οι πρόσφυγες δεν θα φύγουν από τη χώρα τους με ένα αερόστατο, με Zeppelin ή με αεροσκάφος C-130 ώστε να πέσουν απευθείας με αλεξίπτωτο σε γερμανικό, ολλανδικό, βελγικό ή γαλλικό έδαφος ώστε να καταστούν κατόπιν οι χώρες αυτές ως οι έχουσες την υποχρέωση να τους κρατήσουν εντός των συνόρων τους και να μην τους αφήσουν να φύγουν.

Ήταν σε όλους ευθύς εξ’ αρχής φανερό ότι τον ρόλο αυτόν θα τον επιφορτιζόταν ως επί το πλείστον η Ελλάδα μιάς και είναι η πρώτη χώρα της ευρωπαϊκής ένωσης (των λαών και της αλληλεγγύης)  την οποία συναντάνε στο διάβα τους οι πρόσφυγες αυτοί. Σε μικρότερο βαθμό το φαινόμενο απαντάται στην Ισπανία όπου υπάρχει εισέλευση προσφύγων μέσω του Γιβραλτάρ και σε κάποιον βαθμό συμβαίνει και στην Ιταλία.

Η καταγγελία αυτής της συμφωνίας που φέρει και την υπογραφή της τότε ελληνικής (που λέει ο λόγος) κυβέρνησης είναι το κλειδί για τη λύση του λεγόμενου μεταναστευτικού προβλήματος.

Γιατί όμως δεν το αναφέρουν αυτό τα κόμματα; Παρά ακούμε ανοησίες για ηλεκτροφόρους φράχτες στον Έβρο (ένα έργο άλλωστε είναι πάντα μια καλή ευκαιρία για μεγάλες μάσες), ακούμε για την ευρωπαϊκή στρατιωτικο-αστυνομική δύναμη FRONTEX που δεν θα αφήνει ούτε κουνούπι να περνάει τα ελληνικά σύνορα και ακούμε βέβαια και άλλες μεγαλειώδεις ανοησίες κυρίως από την Χρυσή (ή «Εθνική»; ) Αυγή ότι «…θα καθαρίσουμε τον τόπο από τους μετανάστες».

Κανένας από αυτούς δεν μιλάει για μονομερή καταγγελία της «Δουβλίνο 2» ώστε να απεγκλωβιστούμε από αυτή την υποχρέωση. Ο λόγος είναι ότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε την αποβολή της Ελλάδας από την ΕΕ κάτι που δεν το θέλει κανένα από τα κόμματα μιάς και η ευρωλαγνεία περισσεύει σε όλους (εκτός ίσως από το ΚΚΕ). Ακόμα και τα στελέχτη της (πρώην;) Χρυσής Αυγής που κατα τ'άλλα φουσκώνουν σαν κόκορες από διαστρεβλωμένη εθνική υπερηφάνεια δεν τολμάνε καν να αναφέρουν την πραγματική αιτία της συσσώρευσης αυτών των ανθρώπων εδώ στην Ελλάδα και αρκούνται στους γνωστούς λεονταρισμούς που συνοδεύονται με γαρνιτούρα ρατσιστικού παραληρήματος προκειμένου να συντηρηθεί η προπαγανσιδμένη της πελατεία.

Για να μην πέφτουμε λοιπόν θύματα παραπληροφόρησης του κομματικού marketing και για να μην εξοργιζόμαστε με τους λάθος ανθρώπους καλό είναι γνωρίζουμε την πραγματικότητα. Δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος λοιπόν να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της συγκέντρωσης προσφύγων εκτός από το να αποσυρθούμε από την συμφωνία Δουβλίνο 2 με ό,τι αυτό συνεπάγεται και να αναγνωρίσουμε σε αυτούς τους ανθρώπους το δικαίωμά τους στη μετακίνηση. Αν θέλει από κει και πέρα η Ευρωπαϊκή Ένωση να μειωθεί το κύμα των προσφύγων ας φροντίσει πρώτα απ΄όλα να μην υποστηρίζει ή/και συμμετέχει σε σχέδια διάλυσης ολόκληρων κρατών προκειμένου να εξυπηρετηθούν εντός αυτών των χωρών ξένα προς τον πληθυσμό τους συμφέροντα.

Αν από την άλλη μεριά η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασίσει να κλείσει κατόπιν τα σύνορά της με την Ελλάδα τότε θα πρέπει να σκεφτεί κάποιο άλλο λιμάνι εκτός από αυτό του Πειραιά ώστε να παραλαμβάνει τα αμέτρητα κοντέηνερ με κάθε λογής κινέζικα προϊόντα και πρώτες ύλες που καταφτάνουν από την Κίνα σε αυτό το λιμάνι με προορισμό την Ευρώπη με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανατίμηση των προϊόντων στα ευρωπαϊκά σούπερ μάρκετ μέσα σε ένα πρωί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου